nusabali

Ibu Bupati Marebut Lakar Jukut

  • www.nusabali.com-ibu-bupati-marebut-lakar-jukut

“Ngudiang tiang ajak mai, bli? Kénkén tiang?” Madé Rai matakon ajak kurenané ané negak di arepné.

Kurenané masaut bingung, “Madé seken sing inget? Tegarang inget-ingetang, kénkén paundukané dugas Madé mabelanja ka warung tuni semengan.”
 
“Mémé!” pianakné ané masemu sedih negak di tebén batisné, nadak sumringah ri kala méméné suba inget. Ia lantas ngelut méméné. Yéh paninggalané ngetél ulian bagia.

Ruang UGD rumah sakit ladné sepi, dadi ramé. Perawat lan dokter maekin Madé Rai. “Ibu, sampun kénakan, nggih? Tiang priksa malih,” dokteré nempélang stétoskop di tangkahné. 

Suud kéto, giliran perawaté ané ngukur tensiné. “110/80, dok,” kéto ia mamunyi nyambi nyatet di kertas ané gisina.

“Kenapi kurenan tiang, dok?” kurenané Madé Rai matakon. 

“Rabiné nénten kenapi. Bapak tenang kémanten. Mangkin lakar lanturang observasi sawatara 30 menit. Yén ten wénten masalah malih, dados sampun mantuk.”

Lega keneh kulawargané Madé Rai. Kurenané makenyem. Pianakné masih makenyem demen. Madé Rai makenyem béngglés. Sujatiné, kenehné lek pesan. Ia mara inget tekén paundukan ituni. Sakéwala, ia tuara nyak nuturang ajak kurenan lan pianakné.

“Dé, seken sing inget tekén unduké ané ngranaang kanti ka rumah sakit?” kurenané buin matakon. 

“Sing bli,” bawak pasautné Madé Rai.

“Ituni, pas bli di kantor télépona ajak dagang sayuré, ngabarang Madé ajaka ka rumah sakit baan kurenané,” kurenané nuturang wit paundukan Madé Rai kanti masuk rumah sakit. “Bli ngénggalang lantas mapagin I Putu mulih ajak mai,” kurenané Madé Rai nglantur nutur.

“Seken-seken sing inget tiang, bli. Ingeté, ituni semeng mabelanja ka dagang sayuré di delod umahé. Tuah ento bakat ingetang,” Madé Rai masaut. Ia tetep ngaku tusing inget kénkén wiwilané ia bisa kanti ngalimuh. Sujatiné, ia inget. Semeng, ia mabelanja ka warung meli isin paon lakar ngaénang kurenan lan pianakné dadaran satondén majalan magaé. 

Madé Rai milu masi ngalihang kulawargané pangupa jiwa. Cara raos janiné, Madé Rai ento dadi wanita karir. Yadiastun buka kéto, ia tuara taén engsap nglaksanang swaginané. Ia inget tekén swagina dadi kurenané ané dadi polisi. Ia masi setata seleg dadi méméné I Putu Dana ané nu masekolah kelas 5 SD.

“Haloo! Nembé kacunduk. Kija suwé ten polih mriki, Bu Madé? Dagang sayuré matakon tekén Madé Rai. Madé Rai lantas nyawis patakon dagangé, “Tiang maan mulih ka kampung, Bu. Wénten odalan di sanggah bapakné.”

“Oo kénten, pantesan ten polih lintang mriki. Buncis wénten, sawi seger wénten. Paku jukut wénten, ulam ayam Bali taler wénten. Bu Madé ngrereh napi?” Soméh pesan patakon dagangé. Ia mula duweg ngényor langganané, mawinan dagangané setata lais.

“Tiang ngalih lakar jukut doén, Bu. Bé surudan odalan kari ngelah,” buka kéto pasautné Madé Rai nampénin patakon dagangé.

Suba petang dina ia tuara matemu. Uli ngawit tedun ngiasin kanti nyineb ia ngoyong di désan kurenané. Desané di bongkol Gunung Agung, sawatara 5 kilométer uli Désa Kuncara Giri. Salami ento pianakné kaliburang. Madé Rai masi pepesan izin. 

Ia iteh ngorta ajak dagang sayuré. Ortané kangin kauh. Cara sasenggak janiné, ibu-ibu demené ngrumpi. Ia kanti engsap tekén galah lakar malebengan. Aget dinané ento Redité, ia tuara lakar ngantor, pianak kurenané masi jumahné.

Ri kala ia iteh ngorta, ada masi ibu lénan mabelanja. Ia ngenah magagéson. Minab ia répot, tuara ngelah galah lakar milu ngorta. 

“Hé, Ibu! Napi rereh ibu?” Dagang sayuré matakon soméh pesan. 

“Tiang ngalih lakar jukut, Mbok,” kéto pasaut anaké luh ané mayusa sawatara séket tiban ento, bawak.

“Ngih, Bu. Lakar jangan napi aturin tiang?” dagangé buin matakon.

“Bapakné nagih gaénang jukut urab. Tiang meli paku jukut yén wénten, ajak nyuh atebih,” ibué ento masaut nyambi nyamsab jajukutan ané kajéjérang di duur méja padagangané. Ia lantas nyemak paku jukut telung pesel, ajak don séla sawi. Don-donanané ento mula adung anggo urab, apabuin isinin katimun ajak kacang barak malablab. 

Madé Rai makesiab sawiréh paku jukut ané lakar beliné suba telah jemaka ajak pisagané. Ia tauara trima, “Bu, punang pesenan tiangé ambila. Paku jukut nika ampun tiang meli,” kéto Madé Rai ngomong ajak pisagané ané tuah kenal muka.

Ibué ento masaut dabdab, “Ibu, Ibu, lakar jukut ané jemak tiang tuah dagangan ané déréng laku. Yén sayuwakti ibu ané ampun numbas, ten ya malih majéjér di méjané. Tiang purun ngambil ulian kari majéjér di meja pedagangané,” pisagané Madé Rai nimpalin.

“Ngih, Bu. Yakti tiang masi pelih. Tiang sampun mesen, sakéwanten lali ngambil tungkul iteh ngorta,” Madé Rai masaut masemu lek.

“Ten kenapi, Bu. Niki duwénang sareng. Ibu ngambil kalih pesel, tiang nunas apesel. Don séla sawi jagi akéhin tiang ngambil.” Pisagané Madé Rai lantas ngulihang paku jukut buin duang pesel, katukar baan don séla sawi.

Madé Rai makenyem, dagangé masi makenyem. “Patut pisan ibu-ibu. Iraga sami sameton Bali, sampunang kantos marebat marebutin lakar jukut. Becikan paras-paros. Wénten akidik, ngiring tunas sami akidik,” kéto omongan dagang sayuré wicaksana pesan. 

Pisagané Madé Rai lantas mapamit, kéto masi Madé Rai. Ia pada mulih ka umah soang-soang. Soang-soang ngitungang swagina. 

Buin maniné, nu nruput gadang Madé Rai suba majalan ka warung. Ia buin lakar meli isin paon. Dinané ento, kurenané pikét. Ia semeng suba lakar majalan ka kantor. Lén tekén ento, ia kapok nyanan buin marebutin lakar jukut.

“Om Swastyastu, Bu!” Madé Rai masapa ajak dagangé.

“Om Swastyastu, Bu Madé!” Dagangé masaut tur masemu ngon sawiréh tumbén Madé Rai nruput pesan suba mabelanja ka warungné. “Napi aturin tiang, Bu Madé?” dagangé matakon.

“Cara biasané, Bu. Tiang ngalih lakar jukut, basa-basa, ajak lengis goréngan. Pang ten kanti marebut cara ibi,” Madé Rai makenyem. Ia inget tekén paundukané ane ibi. 

Dagangé masi makenyem tur matakon, “Uningin Bu Madé sira sané ajak marebut paku jukut sané dibi?”

Madé Rai masaut nyambi milihin lakar jukut, “Ten Bu. Tiang wantah kenal muka, ten uningin peséngané. Sakadi sasonggané, “Weruh ring rupa, tan waruh ring aran.”

“Oo, ngih! Masak Bu Madé ten uning?” dagangé ngon, tur nglantur matur, “Dané nika ibu bupati. Bupati iraga mangkin.”

Mireng raos buka kéto, Madé Rai lantas naneng. Ia magabyug ten inget-inget. 7

Olih: I Wayan Kerti

Komentar